Bovenstaande foto: Marten Janse en Yvonne Weijers
Engelse regens, ze zijn vaak kort en hevig. Meestal breekt vervolgens onmiddellijk de zon weer door. Stel je voor, twee geliefden die wandelen door zo’n typisch Engels landschap, met muurtjes om de groene weiden, waar in het midden zo nu en dan een boom te zien is. De Ierse zanger Van Morrison zingt er over, in ‘The way young lovers do’.
Verliefd zijn ze, en jong. Vol van verlangen, allebei. Met kussen op de mond en een kortstondig afscheid, dat weldra gevolgd zal worden door een dans in de nacht en ontelbare dromen vanuit zevende hemels, paradijzen en wat al niet meer. Het is de roes, de gelukzaligheid waar Van the Man over zingt.
Het lied is te vinden op zijn album ‘Astral Weeks’ uit 1968, dat hij opnam in New York met een stel jazzmuzikanten. De plaat wordt door velen gezien als een meesterwerk en staat hoog in menig lijstje van ‘beste albums aller tijden’. Die mening ben ik persoonlijk niet toegedaan. Morrison ‘knijpt’ nogal met zijn stem, en de muzikale begeleiding is enigszins rommelig. Op latere albums, zoals ‘Into the music’ is te horen dat Morrison de muzikale regie veel strakker in handen heeft, waardoor hij ook zijn live-reputatie wist op te stuwen tot ongekende hoogten.
Terug naar ‘The way young lovers do’. De Heemsteedse dichter Marten Janse maakte een hertaling van dit lied, voor het muzikale ‘jazz in het Nederlands’-project ‘De zon komt op’, met zangeres Yvonne Weijers en haar vier begeleiders. Voor dat project zijn verschillende jazz-, latin- en popsongs in een nieuw jasje gestoken.
JONGE LIEFDE
Het gras was nat maar wat gaf dat
wij joegen er doorheen
Omdat de zon scheen
omdat het zomer was
Gewoon omdat jij verliefd op mij was
Ik kuste jou vol op de mond
nam afscheid met een lach
Geen afscheid voor lang
vol verlangen naar jou
Gewoon omdat jij verliefd op mij was
We dansten en sprongen en schreeuwden en zongen
het lied van de eeuwige jeugd in de zon aan de zee
We huilden en lachten en voelden de krachten
van liefde en leven en jeugd in een paradijs
Het vuurwerk in de sterrennacht
dat voortdurend in jouw ogen lacht
Ik hou van jou.. Hou van mij
Omdat je zo verliefd was
verliefd op mij
We dansten en sprongen en schreeuwden en zongen
het lied van de eeuwige jeugd in de zon aan de zee
We huilden en lachten en voelden de krachten
van liefde en leven en jeugd in een paradijs
Nu zoek ik in de sterrennacht
en vraag aan iedereen
Hou van me.. Hou van me
Omdat ik zo verliefd was
Smoor op jou! Smoor op jou! Smoor op jou!
Mooi is de regel: ‘we dansten en sprongen en schreeuwden en zongen…’, die gevolgd wordt door ‘…het lied van de eeuwige jeugd in de zon aan de zee’, waarbij de muziek bij de woorden ‘eeuwige jeugd’ juist een sentimentele lading krijgt. Alles is vergankelijk, klinkt hier doorheen. Een fijne orgelpartij – over het schijnbaar vrolijke ritme heen – maakt het compleet.
Komende zaterdag 24 februari wordt de uitkomst van het project, het album ‘De zon komt op’ gepresenteerd in de kleine zaal van de Philharmonie te Haarlem.
In de band spelen naast Yvonne Weijers (zang) en Cajan Witmer (piano): Reinier Voet op akoestisch gitaar, Han Slinger op contrabas en Jonas Linnemann op drums en percussie.
meer info via http://www.yvonneweijers.nl/
PAUL LIPS
0 reacties