Leestijd:

Reading Progress:

Bijzondere tentoonstelling ‘Celestial Waste’ in een nieuwe, unieke Haarlemse kunstruimte: De Kapel

Geplaatst op 22 september 2021

De Kapel is een nieuwe ruimte voor kunst in Haarlem, gelegen aan de Emmalaan, op steenworp afstand van de Zijlweg. Cees Brandjes en Ellen Siebert zijn de initiatiefnemers. Afgelopen zondag was de opening van een gloedvolle tentoonstelling van beeldend kunstenaar Feddow Claassen en videokunstenaar Agniet Snoep. Een expositie die met veel enthousiasme door de aanwezigen is ontvangen. Eerder de afgelopen tijd was ik op bezoek in de ruimte, om Ellen Siebert aan de tand te voelen over dit bijzondere initiatief. Met in het kielzog de daadwerkelijke opening.

door Paul Lips

Hoe kom je op ideeën voor interessante kunstverhalen? Soms gebeurt dat min of meer per toeval. Zo bezocht ik galerie Kruis-Weg68 van Michel van Overbeeke en Joke Stoute en werd daar voorgesteld aan Ellen Siebert, die verklapte dat ze bezig was met het creëren van een kunstruimte. Aan de Zijlweg in Haarlem, in een voormalig klooster. Daar wilden wij van Spaarnestroom natuurlijk alles van weten. Dus kwam er in juli gesprek en een rondleiding door het gebouw.

Ellen Siebert

Ellen Siebert: “Het kloosterhuis is van 1911. De paters Augustijnen woonden daar. Die werkten hier bij het rooms-katholieke Triniteits Lyceum, dat later in 1923 werd geopend aan de Zijlweg. De kapel waar we nu zitten is ook later aangebouwd. Hiernaast – waar nu het pand van Yarden staat – was de kloostertuin, daar werden groentes geteeld en zo. Dat heeft tot 1984 dienst gedaan. Daarna werd het complex gesloten en wilde Yarden het complex overnemen. Maar dat bleek te klein te zijn voor hen. Toen hebben ze een nieuw gebouw neergezet. Dat is dat lelijke gebouw daar. Maar ze wilden het klooster wel behouden, als garage voor de lijkwagens en ruimte waar de kisten konden worden geplaatst. Het was dus een opslagruimte. Met een kleedruimte voor de lijkwagenchauffeurs en de dragers. Verlaagde plafonds en witgeschilderde muren. Garagedeuren. Er was geen tuin, geen terras. Echt een bedrijfsterrein. Wij hebben geregeld dat die tuin en dat terras er kwamen.”

Ellen leidt me door de schitterende ruimte, waarbij oorspronkelijke elementen weer zijn teruggebracht. Ondertussen stiefelen Vincent Nelis (van Nelis Antiques in Amsterdam) en Feddow Claassen door de ruimte om te onderzoeken wat daar zoal ‘mee kan’. Vincent fungeert als intermediar voor de tentoonstelling en zal ook antieke elementen aanleveren, zoals kunstarmen- en benen enzovoort.

Ellen’s man, architect Cees Brandjes van Klous + Brandjes Architecten (gezeteld aan de voorzijde van het gebouw), vond ook dat de ruimte weer echt die kapel-sfeer zou moeten gaan uitstralen. Die ramen, met dat licht dat er doorheen schijnt, dat geeft die speciale sfeer, vinden ze. Tijdens de Kunstlijn-die-niet-door-kon-gaan van 2020 was er voorzichtig al iets te zien met videokunst van Marcella Kuiper. Dat schijnt al wonderschoon te zijn geweest, verzekert Siebert. Maar De Kapel wordt niet een galerieruimte zoals er al veel bestaan in Haarlem.

“Ik wil geen echte galerie zoals Joke en Michel dat hebben. Ik heb hier immers geen verdienmodel. Maar ik zag wel meteen de potentie van deze ruimte. Dat ik iets met mijn fascinatie voor kunst kan doen. Ik heb nog geen vast omlijnd idee, maar dat ontvouwt zich gaandeweg. Graag zou ik zien dat kunstenaars zich voor een tentoonstelling hier laten inspireren door het gebouw, en door het speciale licht. En ik ben van plan samenwerkingen te zoeken en aan te gaan, zoals met de Kunstlijn. Het idee van een laboratorium, met leuke mensen. Cross-overs. Tentoonstellingen, kunst, misschen ook zo nu en dan een optreden. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Het moét gewoon gebeuren. Mensen moeten in beweging blijven. Hersens mogen gewoon een beetje kraken.”

Agniet, Vincent, Feddow en Ellen die een toelichting geeft

Zondag 19 september is het dan zover. De tentoonstelling is klaar om te worden bezichtigd. Volgens de overlevering zijn de meeste elementen voor de expositie nog op het allerlaatste moment aan de ruimte toegevoegd. “Maar alles was al tot in de puntjes voorbereid”, zegt Ellen Siebert in haar korte speech.

Celestial Waste‘ is de titel van de expositie. Hemels Afval. In een bijgaande tekst leggen de kunstenaars uit dat de mens bij schoonheid vaak geneigd is te verwijzen naar een hogere macht, iets dat groter is dan wijzelf. Het goddelijke.

Aan de andere kant zijn daar de menselijke creaties, die tot grote hoogten kunnen reiken, maar vaak ook allerlei bijeffecten veroorzaken. Met een stapel afval die alsmaar groter wordt.

Creatie en destructie. Waarbij de kans bestaat dat de natuur haar rechtmatige plaats terug eist. Sporen van onze destructieve creativiteit blijven tastbare overblijfselen.

De uitleg is te vinden via de site www.celestialwaste.nl, een site die je de ene keer makkelijk kunt aanklikken en de andere keer verdwijnt in de cloud, waarna je de grootste moeite moet doen om er weer op terecht te komen. Dat lijkt onderdeel van de ‘verwarring’ die Feddow Claassen wil stichten met zijn kunstwerken.

De tentoonstelling is een aaneenschakeling van bijzondere kijkervaringen, verbazing wekkende objecten die niet zelden een glimlach opleveren. Van de (van papier vervaardigde) wapens – door een jochie – die door Claassen met goud zijn omhuld tot aan de film van de Billy-kast van IKEA die keurig in elkaar wordt gezet. Althans, zo lijkt dat.


De kunst van Feddow Claassen, daar moet je verder eigenlijk niet te veel van verklappen. Die kunst dien je te ervaren. Claassen wil discussies uitlokken en speelt met constructie en destructie. Draait dingen graag om. Speelt met klassieke beelden, van de klassieke blekersvelden van Ruydael tot de ‘Adam en Eva’ van Albrecht Dürer. Op Instagram zijn van Feddow Claassen (die in Den Haag woont en werkt) allerlei bijzondere spiegels te zien, een element dat ook in een van de werken in De Kapel terugkomt.

still uit een videowerk van Agniet Snoep

De kunst van Agniet Snoep beweegt zich tussen fotografie en film. Video-loops waarbij je het beeld minimaal ziet veranderen. Indruk maakt het scherm waarop je een caravan in een landschap ziet staan, met in de verte een persoon die daar iets lijkt op te rapen van de grond. En het regent. Het regent doorlopend. Titel: ‘Holiday for the wicked’. Het zou een verwijzing kunnen zijn naar de rampspoed die de mens te wachten staat, als gevolg van de klimaatverandering. Op een ander scherm is dan weer ‘droogte’ het thema. En als je dan de trap op gaat van de door Cees Brandjes geplaatste witte muur (de muur heeft binnenin een smalle trap die leidt naar een ruimte die weer voor een speciale Marina Abramović/Ulay-ervaring zorgt) dan kun je nog een aantal videowerken bewonderen. Nog even links de hoek om, waar je de armen van de Venus van Milo terug kunt zien, een werk van Feddow Claassen waarvoor Vincent Nelis het materiaal leverde.

‘Celestial Waste’ met werk van Feddow Claassen en Agniet Snoep, te zien tot 24 oktober in De Kapel, Emmalaan 30, Haarlem. Celestial Waste | The Art of Dismantling Creations

Op vrijdag en zaterdag van 14.00 tot 17.30 uur en op afspraak: e.siebert@online.nl

We stellen jouw beoordeling op prijs.

Klik op een ster om dit artikel te beoordelen

Gemiddelde waardering: 0

Tot nu toe geen stemmen! Wees de eerste die dit bericht waardeert.

Het spijt ons dat dit artikel niet aan jouw wensen voldeed!

Laten we dit artikel verbeteren!

Vertel ons hoe we dit artikel kunnen verbeteren?

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vergelijkbare artikelen

Wat inspireert… Mirjam Hijstek

Wat inspireert… Mirjam Hijstek

Mirjam Hijstek (1957) is kunstcoach en curator en realiseerde zo'n honderd tentoonstellingen. Ze werd geboren in Den Haag en woont drieëndertig jaar in Haarlem. Maar Mirjam gooit het roer om: ze vertrekt uit Haarlem. Ze wil in een omgeving wonen waar mensen méér doen...

Pin It on Pinterest

Share This