Jeroen Blijleve (basgitaar), Joost Varkevisser (zang, orgel, gitaar) en Jeroen Kruijs (slagwerk) vormen E.T. Explore Me, het Haarlemse trio dat al vijftien jaar aan de weg timmert en vrijdag 13 april het debuutalbum ‘E.T. Explore Me’ presenteert in het Amsterdamse Pacific Parc. Zelfs de datum kan geen toeval zijn. Hoe je de muziek ook probeert te omschrijven, ‘het blijft herrie’, zegt Jeroen Blijleve niet zonder ironie. Herrie als een schep waarmee iemand jou spreekwoordelijk in je gezicht mept, maar die uiteindelijk aanvoelt als een muzikale trip waarvan je alleen nog maar méér wilt. Oftewel: ‘Hondsdolheid afgewisseld met hypnotiserende muzikale mantra’s’, zoals de band het zelf verwoordt.
Jeroen Kruijs
We zitten in de oefenruimte op het Slachthuisterrein, ook al zo’n toepasselijke naam. Of we onze oordoppen mee hebben, is de vraag. Maar juist de klanken die via de afgeragde versterkers tot ons komen zou je ongefilterd moeten ervaren, is de mening van het pennenlikkend journaille. De man met de camera denkt daar enigszins anders over. Het nummer ‘One Man Band’ wordt ingezet. Middels het snerpende Ace Tone-orgel waarmee zinderende klanken worden voortgebracht, de middenriftergende bas en de woeste klappen op de floor-tom komt de trash-surf-garage-rock ’n roll in optima forma binnen.
Jeroen Blijleve
Het is van alle tijden: muzikanten die geen geld hebben om dure oefenruimtes te betalen en daardoor terugvallen op de garage van het ouderlijk huis, of ‘de caravan van je oma’, zoals Joost Varkevisser schetst. ,,Het enige verschil is dat wij dan weer wél in een ‘normaal’ oefenhok aan onze nummers schaven’’, zegt Jeroen Blijleve, de wandelende pop- en rock-encyclopedie. ,,Maar garagerock is van alle tijden. Elk decennium van de afgelopen vijftig jaar heeft wel vertegenwoordigers.’’ Joost: ,,Overstuurde zang en het gebruik van fuzz-pedalen zijn algemene kenmerken.’’
Joost Varkevisser
Met hoeveel bravoure de heren ook op het podium staan, in de interview-modus zijn ze behoedzamer. Uit de muziek moet de luisteraar zelf halen wat-ie er uit wil halen. Namen van andere formaties worden zorgvuldig vermeden. No problem. E.T. Explore Me is E.T. Explore Me.
,,In de teksten proberen we vooral een beeld neer te zetten’’, legt Joost Varkevisser uit, die naast orgel en elektrieke gitaar de zang voor zijn rekening neemt. De nummers kunnen op allerlei manieren ontstaan. ,,Geen peil op te trekken.’’ Een van de bandleden begint met een riff of ritme, anderen komen er halverwege in. Joost: ,,Soms begin ik gewoon een of twee akkoordjes te spelen, waarna er een cadans ontstaat. Het kan zijn dat ik daar gewoon woorden bij begin te zingen, geïmproviseerde teksten. Associatieve zinnen. Toch gaan de teksten meestal wel over de dingen die we in het dagelijks leven meemaken.’’
ET Explore Me
Over dat iedere stad over zijn eigen ‘one man band’ zou moeten beschikken, een fenomeen dat volgens de muzikanten al sinds de middeleeuwen bestaat. Van die Nikkelen Nelis-achtige figuren die zich hebben ontwikkeld tot bluesmuzikanten met basdrum, hihat, gitaar en mondharmonica in de beugel.
Twaalf nummers bevat de plaat. Live, supersnel en zo spontaan mogelijk opgenomen in de Ottoboy Recording Studio van Jaap Elzenga op het NDSM-terrein in Amsterdam-Noord, en gemixt door Jan Schenk. Het artwork is verzorgd door Typex en Arnoud Snijers. Een bewerkte collage van de in Wenen geboren Dada-kunstenaar Raoul Hausmann uit 1919 met als titel ‘De tijdgeest’ siert de hoes. De kunstmatig geconstrueerde kop zou die van de ‘psychonaut’ kunnen zijn waarover wordt gezongen, die wellicht geteisterd wordt door demonen die hij koestert. Blijleve: ,,We hebben altijd al nauwe banden gehad met striptekenaars en cartoonisten, zoals Peter Pontiac.’’
Het album, dat verschijnt op het Haarlemse label Suburban Records, zal uiteraard ook in de Spaarnestad aan ‘vriend en vreemdeling’ en man/vrouw worden gebracht. Tijdens Bevrijdingspop, het Kliko Fest en diverse instores.
Ooit begonnen in de kunstenaarsstal van the Irrational Library, en opgepikt door undergroundscenes in het hele land. Al vijftien jaar toert E.T. Explore Me met een oldtimer langs de podia, veel kraakpanden of aanverwante locaties, om telkens getrakteerd te worden op een fijne pot ‘ontzetting, verdoving, verwarring en extase’. Pacific Parc is de juiste gelegenheid voor de albumpresentatie, vindt Jeroen Kruijs. ,,Die plek voelt als thuiskomen.’’
FOTOGRAFIE: REMCO VAN DER KRUIS
TEKST: PAUL LIPS
Albumpresentatie E.T. Explore Me, vrijdag 13 april, Pacific Parc, Polonceaukade, Amsterdam.
0 reacties