De nieuwe Dreefexpositie ‘Counterpart‘ in Paviljoen Welgelegen toont een staalkaart van wat Zuid-Holland aan beeldende kunst te bieden heeft. De tentoonstelling maakt onderdeel uit van de serie ‘Provincie op bezoek’, waarmee kunst uit verschillende delen van Nederland wordt getoond. En daar mag je gerust even de tijd voor nemen.
door Paul Lips
Omdat het vanwege de coronapandemie nog steeds lastig is om je onbeperkt te bewegen in ons land en/of reisbewegingen voor velen niet vanzelfsprekend zijn, is deze expositie een mooie manier om blikken te verruimen en kunstkennis te vergroten. Daarbij maakt curator Aart van der Kuijl het de bezoeker niet makkelijk: hapklare brokken schotelt hij niet voor, ook al zijn de potloodtekeningen van Rik Smits (Den Haag, 1982) – in de eerste gang die je binnentreedt – toegankelijk te noemen. Het zijn met grote nauwkeurigheid gemaakte tekeningen van imaginaire steden, met veel wolkenkrabbers in metropool-achtige settings. Op de eerste tekeningen zijn menselijke wezens nog volledig afwezig en zijn het gebouwen die domineren, maar verderop verschijnt hier en daar de kleur rood en wordt het beeld speelser, sprookjesachtiger. En als je dan goed kijkt kun je een carnavalsoptocht ontwaren, waar praalwagens worden voortgetrokken door paarden met daarop bijvoorbeeld een kikker, zeemeermin, haan of pauw. Met daarbij dan weer menselijke figuurtjes die niet altijd even lieftallig ogen.
Renie Spoelstra (Drachten, 1974, thuisbasis Rotterdam) toont enigszins mysterieus aandoende houtskooltekeningen. Als leidraad maakt ze foto’s in bos- en recreatiegebieden en creëert daar vervolgens een eigen sfeer mee. Bij zo’n werk als ‘Longin #8, Tree‘ is haar vaardige tekenhand duidelijk waarneembaar, maar ook als Spoelstra zich lijkt te verliezen in bijna volledige donkerte blijft het werk intrigeren. Is het angstwekkend, met ‘Blair Witch Project‘-achtige associaties, of stralen de landschappen juist rust en schemerige vredigheid uit? De kijker mag de fantasie er zelf op loslaten.
Verder wandelend mag je je laten imponeren door de pasteus geschilderde inktvis van Simon Schrikker met abstract-expressionistische allure, de rafelige, gescalpeerde werken met canvas van Lily de Bont of de wervelend kleurrijke, plant-achtige verbeeldingen van Maurice Braspenning. En passant hangen er ook nog enkele kleurrijke, sprookjesachtige tekeningen van de eerder genoemde Rik Smits.
In het ‘kabinet links’ is videokunst te zien van Inge Reisberman en het is aan te raden daar even bij te gaan zitten. Met kleuren die doen denken aan het vermaarde noorderlicht en subtiele veranderingen in het beeld ontstaat een meditatieve werking. Op een andere projectie zou in zwart-wit neerstortend puin te zien moeten zijn, maar op het moment dat ik aanwezig was stond de beamer waarschijnlijk op ‘pause’. Geen echt probleem, de naam Inge Reisberman biedt genoeg om haar kunst voortaan te volgen. Werp vooral ook even een blik in de informatieve boekjes over haar werk die ter inzage in de vensterbank liggen.
Als je dan terug de hoek omslaat naar de centrale hal wacht daar nog een verrassing in de vorm van het werk van Joncquil (Zeist, 1973, thuisbasis Den Haag). Joncquil is niet enkel schilder en tekenaar, maar maakt ook sculpturen, installaties en videowerken. Het stilstaan en verstrijken van de tijd beschouwt hij als zijn centrale thema. Dat komt tot uiting op het schilderij ‘Where Silence is Silver’, waarop we op een afgezaagde boomwortel een kraai zien zitten, die een halssnoer heeft bemachtigd. Naast het dier een menselijk doodshoofd als symbool van vergankelijkheid. Je kunt in je leven rijkdom vergaren – met legale of illegale activiteiten – of jarenlang keurig in de pas lopen in jouw van negen-tot-vijf-baantje, uiteindelijk wacht de dood. Je kunt dat in drie woorden samenvatten: ‘Is, Wordt, Was‘. Zoals is het gedicht van Joncquil, een taalspel dat wordt gesublimeerd in een intrigerende installatie met neon.
IS WORDT EN WAS
ZITTEN OP EEN BANK
ZEGT IS TEGEN WAS
IK BEN WAT JIJ WAS
ZEGT WAS TEGEN IS
IK BEN WAT JIJ WORDT
ZEGT WORDT
ALS IK WORDT BLIJF WORD IK JULLIE ALLEBEI
WANNEER IK IS WORDT WAS IK HET OOK
Dreefexpositie ‘Counterpart’ met werk van Lily de Bont, Maurice Braspenning, Joncquil, Inge Reisberman, Simon Schrikker, Rik Smits, Renie Spoelstra.
Geopend op werkdagen van 9.00 tot 17.00 uur, toegang gratis. Tot en met 1 oktober 2021.
Nieuwe expositie in provinciehuis: Counterpart – Provincie Noord-Holland
0 reacties