Leestijd:

Reading Progress:

ODE AAN DE POSTBODE: KUNST IN DE KLAS MET EVELIEN ENGELE

Geplaatst op 18 juni 2015

Evelien Engele uit Vijfhuizen werkt als freelance-journalist voor Haarlems Dagblad en is daarnaast docent Nederlands. Onlangs besloot zij haar beide beroepen te combineren en beschreef haar gehouden ‘post-project’. Voor dit project liet zij zich inspireren door de Britse illustratrice en beeldend kunstenaar Harriet Russell. Evelien beschreef haar ervaringen in de column ’60 seconden’ in HD.

ODE AAN DE POSTBODE

Beste postbodes, ik heb het jullie de afgelopen dagen niet gemakkelijk gemaakt. Het kwam zo. Ik raakte geïnspireerd door de Britse illustratrice Harriet Russell die een paar jaar lang als experiment post naar zichzelf stuurde. Van haar adres maakte ze elke keer een raadseltje voor de postbode. De ene keer werd het een rebus, de andere keer een kruiswoordpuzzel, het adres in spiegelschrift en dan weer eens een zelfgemaakt plattegrondje van de buurt vol met pijlen en aanwijzingen. Op tien na werden alle honderddertig enveloppen netjes bezorgd. Het moet een hele uitdaging voor de Engelse postbodes zijn geweest. Harriet stuurde de meeste post naar haar eigen woonadres, maar wanneer je dertig leerlingen vraagt zichzelf een brief te sturen, levert dat evenveel adressen op. Ik kon het niet laten om als juf Nederlands de proef op de som te nemen met mijn brugklas. Wild enthousiast werd het ene adres nog cryptischer dan het andere. Zoveel inzet heeft een les grammatica of spelling nog nooit los kunnen maken. Nu, twee weken later, zijn er precies zeven brieven bezorgd. De rest moet nog ontknoopt worden. Hopelijk heeft het puzzelen op de postafdeling jullie een glimlach bezorgd. En lukt het jullie ook de rest te ontcijferen. Zo niet, mijn excuses. De opdracht heeft in elk geval wel de liefde voor papieren post aangewakkerd.

(Evelien Engele)

De actie van Harriet Russell is een staaltje van onvervalste Mail Art, een stroming in de kunst die populair werd in de jaren zestig, o.a. tijdens het ontstaan van de Fluxus-beweging. Kunstenaars omzeilden musea en galeries en verstuurden kleinformaat-kunstwerken per post, met tekeningen, collages, foto’s en speciale stempels. In Nederland is Piet Franzen uit Leiden een vertegenwoordiger van het genre. Internationaal zijn er nog talloze Mail Art-projecten, die ook via Facebookpagina’s bekendheid genieten.

BriefkaartHarrietRussell

Voor onze weblog wilde we weleens iets méér weten over dit speciale project. Fotograaf Remco van der Kruis en ik zetten op een vroege maandagochtend koers naar het Amsterdamse Spinoza Lyceum aan de Peter van Anrooystraat, waar klas 1HA1 (Havo/Atheneum) en mentor Marleen van Overbeek al klaar zitten voor de ontmoeting met Spaarnestroom. Juf Evelien vertelt ons een en ander over het project en de leerlingen lichten het verder  toe.

Evelien: ,,Ik vraag me af of zo’n postbode de tijd heeft om zo’n raadsel op te lossen. We hadden enveloppen van de school gebruikt, en daarop getekend. Zeven bezorgde brieven uit zo’n hele klas is natuurlijk niet echt een hoge score. Maar wie weet wat er de komende tijd nog zal gebeuren.’’

klas 1HA1 van de Spinozaschool

De meeste brieven zijn reeds verloren gegaan of niet bewaard, vandaar dat Evelien Engele de leerlingen vraagt om speciaal voor Spaarnestroom nog eens opnieuw te verbeelden hoe ze de postbode voor een raadsel hebben gesteld. De leerlingen willen dit maar al te graag doen, en lijken nog precies te weten welk raadsel ze eerder bedacht hadden. Trots worden de creaties getoond.

Roos uit Badhoevedorp bijvoorbeeld had een badkuip getekend, die verwees naar het ‘bad’ uit de naam van haar woonplaats. Mikki had op een witte kaart met tipp-ex het adres geschreven, en Emma tekende een doolhof. Andere leerlingen stelden een kruiswoordpuzzel op of een boodschap in geheimschrift. Een enkele keer spiegelschrift.

Roosvan de SpinozaschoolMareme van Spinozaschool

Valesca mag van juf Evelien haar raadsel op het grote bord tekenen: dierfiguren als een giraffe, zwaan en zeepaardje verbeeldden de cijfers van het huisnummer 1098. Deze brief heeft de postbode overigens daadwerkelijk weten te bezorgen.

Valesca van de Spinozaschool

Evelien Engele: ,,Deze leerlingen leren tegenwoordig voornamelijk met behulp van de iPad. Dit project is dus tevens een ode aan het papier en het ouderwetse boek.’
Wanneer aan de leerlingen wordt gevraagd of ze een papieren boek wel eens missen, gaat zeker de helft van de vingers omhoog. ‘Ik krijg wel eens hoofdpijn van de iPad’, licht Yindi toe. En Boaz mist ‘het kunnen onderstrepen en het vouwen van ezelsoren’ in een boek. Toch houdt deze iPad-klas ook zeker nog van papier. Op de vraag wie nog weleens een vakantiekaartje per post verstuurt, gaan alle handen omhoog. Gelukkig.

Tot slot trekken we met de hele klas naar een brievenbus aan de overkant van de school in de Peter van Anrooystraat, waar deze creatieve klas op de gevoelige plaat wordt vastgelegd. De zojuist gemaakte kaartjes voor Spaarnestroom gaan mee, voor op de foto. Een paar belanden onverhoopt opnieuw in de brievenbus, zonder postzegel dit keer, maar met een mooi raadsel voor de postbode…

klas 1HA1 van de Spinozaschool

TEKST: PAUL LIPS, EVELIEN ENGELE (column 60 seconden)
FOTOGRAFIE: REMCO VAN DER KRUIS
MET DANK AAN: MARLEEN VAN OVERBEEK, SPINOZA LYCEUM AMSTERDAM

http://harrietrussell.blogspot.nl/

http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/art/news/return-to-sender-artist-puts-royal-mail-to-the-test-955499.html

We stellen jouw beoordeling op prijs.

Beweeg met je muis over een ster om dit artikel te beoordelen. Waardeer je dit artikel bijv. met vier sterren, klik dan op de vierde ster van links.

Gemiddelde waardering: 0

Tot nu toe geen stemmen! Wees de eerste die dit bericht waardeert.

Het spijt ons dat dit artikel niet aan jouw wensen voldeed!

Laten we dit artikel verbeteren!

Vertel ons hoe we dit artikel kunnen verbeteren?

0 reacties

Een reactie versturen

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vergelijkbare artikelen

error: Kopiëren niet toegestaan!

Pin It on Pinterest

Share This