Onder de titel ‘Rafelbanden’ is tijdens Over de Brug en Terug kunst te zien gemaakt door Annelies Frencken, Mylou Frencken, Alexander Frencken en Floor Frencken. De ‘familie Frencken’. Bij Naaiatelier Haarlem. Daar wil Spaarnestroom wel een en ander van weten.
door Paul Lips
foto familie Frencken: Paul Lips © Spaarnestroom
De kunstroute ‘Over de Brug en Terug‘ is in aantocht. Onderdeel van de route zijn de talloze expositieplekken in de Spaarnwouderstraat. Daar bevindt zich ook de informele kunstruimte Naaiatelier Haarlem van Hans Goes en Jos Ahlers, die al vele fraaie tentoonstellingen heeft geherbergd. Hans kwam op het idee om de familie Frencken uit te nodigen voor een groeps-expositie. Afgelopen jaar profileerden Mylou (schilderijen voor haar theatervoorstelling ‘Minnares’) en Floor (met de zogeheten ‘muurbloempjes’ die ze tentoonstelde tijdens de Kunstlijn) zich vooral, maar ook het creatieve werk van Annelies en Alexander mag er zijn.
Annelies Frencken-Holsheimer: “Bij alledrie mijn kinderen zie ik dat ze aanleg hebben. Alleen komt dat er op verschillende momenten uit. Mylou tekende bijvoorbeeld vroeger al strips. Maar zij ging op een gegeven moment de kleinkunst-kant op. Leuk is het dan als dat tekenen en schilderen nu weer een plek krijgt. Bij Floor dacht ik in het begin: die heeft aanleg. Maar ze deed er nooit zo veel mee. Dat is later gekomen.”
Werk van Annelies Frencken-Holsheimer
Mylou Frencken: “Kijk, mijn moeder, zij is in feite de basis. Zij tekende al toen wij klein waren, ging ook schilderen en later beeldhouwen. Floor heeft de kunstacademie voltooid en maakt hele mooie dingen; die zogeheten ‘muurbloempjes’. Alexander is altijd al het grafisch wonder van dit chaotische zootje geweest. Wat hij maakt is vrij werk – gestileerde beeldtaal – en dat ziet er altijd heel fraai uit.”
Alexander Frencken: “Ik was aanvankelijk altijd grafisch vormgever. Sinds vijf jaar ben ik actief als tennisleraar. De vlakken van een tennisbaan heb ik genomen als uitgangspunt voor mijn recente werk. Dat combineer ik met persoonlijke gebeurtenissen uit mijn leven. Hoe ik mijn geloof in het bestaan van Sinterklaas verloor komt ook aan de orde trouwens, haha. Ik ben van nature namelijk nogal goedgelovig.
En ik ga ook het plafond gebruiken om iets tentoon te stellen. Ik vind het heel leuk dat we als familie Frencken voor het eerste gezamenlijk kunnen exposeren bij Naaiatelier Haarlem. We zijn al lang in voorbreiding, met maandelijkse vergaderingen hier bij Spaarne66. Ik ben heel benieuwd hoe het er uit gaat zien als het werk hangt. Ik laat mijn werken uitvoeren geprint op aluminium. Dat geeft een mooi effect.”
‘Goedgelovig’, Alexander Frencken
Floor Frencken: “De expositie is getiteld ‘Rafelbanden‘. Bij mij rafelt het énorm, haha.
Ik verbeeld zogeheten ‘muurbloemen’. Kwetsbare figuren. Zelf heb ik er best lang over gedaan om er achter te komen dat ik een muurbloem ben. Ik ben vaak beschouwend, ik heb de neiging om mezelf buiten de groep te plaatsen en op afstand te blijven, liever dan dat ik mensen dichtbij laat komen.
De serie die nu komt is een vervolg op mijn eerdere werken. Ik maak nieuwe ‘zachtmoedige mensen’ aan. Ter inspiratie ga ik vaak op zoek naar plaatjes van kwetsbare figuren, mooie beelden van types met een zachte blik. Ja, tijdens de Kunstlijn was er veel belangstelling voor mijn tentoonstelling die ik in mijn atelier had.”
Werk van Floor Frencken
Annelies Frencken-Holsheimer was altijd al geïnteresseerd in kunst en kunstenaars. “Zo iemand als Amedeo Modigliani bewonder ik. Maar ook een kunstenaar als Marc Chagall. Er kwamen vroeger bij ons regelmatig kunstenaars over de vloer. Han Jansen, Lodewijk Post, Martin Thissing.
Ik ben zo’n beetje begonnen rond mijn 28ste. Ik begon veel te tekenen en nam les. Op een gegeven moment kon ik een atelier betrekken boven het notariskantoor van mijn man Jan Frencken in de Wilhelminastraat.
Later ben ik ook gaan boetseren bij Kreater en heb ik keramiek-lessen gevolgd.
Gé van Ee – bij wie ik een cursus beeldhouwen volgde – zei op een gegeven moment: ‘Jij moet eens gaan abstraheren’. Dat ben ik vervolgens gaan uitproberen. Een andere docent was Jan Lommers, die was verbonden aan Ateliers ’63. Die kwam eens in de twee weken kijken in mijn atelier. Ik had een keer een abstract landschap geschilderd, maar daar één klein realistisch boompje in afgebeeld. Nou, dat was niet goed natuurlijk. Abstraheren moet je leren. En nu ben ik weer terug bij het figuratieve, maar nog wel met abstracte elementen er in.
Alexander heeft ons een keer een pastel-set cadeau gedaan en sindsdien…”
Mylou: “…Is Annelies de krijtkoningin van Haarlem, haha. Wat zij met pastelkrijt doet is heel bijzonder.”
Een en ander mondde uit in een kalender en een stel ansichtkaarten, ter gelegenheid van Annelies haar tachtigste verjaardag. Een aandenken voor na het grote feest dat bij De Stinkende Emmer aan de Ramplaan werd gehouden. “Maar ook voor degenen die er niét bij konden zijn. De kunstwerken hingen er als versiering, inplaats van slingers.”
Werk van Mylou Frencken
Mylou tekende als kind al veel. Strip-achtig, maar ook impressionistisch, met aquarelverf. “Dromerig”, zegt ze er zelf over. Zo nu en dan popte haar belangstelling voor het tekenen op, maar verwaterde ook weer snel. “Drie jaar geleden gebeurde er iets grappigs, toen werd het beeldhouwen voor mijn moeder te zwaar. Het was te lastig om telkens met die zware materialen per trein te reizen voor een cursus. Uiteindelijk heeft Annelies op aanraden van de man van Floor gekozen om weer terug naar de basis te gaan: het schilderen. En nu zitten we samen op schilderles bij Henny Stevers. Het is trouwens heel grappig om je moeder als leerling mee te maken. Ze is heel stug, eigenwijs en niet braaf, haha. Recalcitrant.
Sindsdien is het bij mij weer gaan broeien. Het sloeg bij me aan. Corona was net voorbij en ik stortte me op het schilderen. In feite beschouw ik mezelf nog steeds als een beginner, maar wel een hele enthousiaste beginner. Ik dacht ‘ik ga het gebruiken’ voor mijn voorstelling. Die voorstelling heet ‘Minnares‘ dus ik heb een aantal minnaressen geschilderd, zoals Madame de Pompadour en Marilyn Monroe. Ik doe dat expressionistischer dan vroeger. Kleurrijker.”
Annelies: “Mylou heeft lef. Haar stijl is gedurfd.”
Mylou: “In het Naaiatelier exposeer ik portretten en landschappen.”
Het moge duidelijk zijn dat de familie Frencken veel zin heeft in het weekend van Over de Brug en Terug. Alexander: “Wie weet wat er voort kan komen uit zo’n tentoonstelling. Misschien een volgende gezamenlijke expositie. Dus iedereen is van harte welkom om te komen kijken op 28, 29 en 30 maart.”
‘Rafelbanden’ met werk van Annelies Frencken- Holsheimer, Mylou Frenken, Alexander Frencken en Floor Frencken. Tijdens kunstroute Over de Brug en Terug op vrijdag 28, zaterdag 29 en zondag 30 maart 2025. Naaiatelier Haarlem, Spaarnwouderstraat 124, Haarlem. Geopend van 12.00 tot 17.00 uur.
Mylou Frencken (@mylouf) • Instagram-foto’s en -video’s
Alexander Frencken (@detenniscoach) • Instagram-foto’s en -video’s
Floor Frencken (@familyofwallflowers) • Instagram-foto’s en -video’s
Wat een geweldig nieuws en wat komt alles samen..🙏 ik ben er trots op dat ik even “part of the family” mocht zijn…jullie waren al en blijven nog steeds een bijzondere familia ♥️
Warme groet 😘
Leuke mensen, mooi werk, lekker geschreven stukkie.