Het grootste eerbetoon voor in het afgelopen jaar heengegane artiesten is weer in aantocht: RipLive, vrijdagavond 31 maart 2023 in het Patronaat aan de Zijlsingel. In een exclusieve serie blikt Spaarnestroom vooruit op wat er zal gaan klinken. Vandaag: gitarist Bart van der Poel. ‘In hart en nieren ben ik een rocker’.
tekst: Paul Lips
foto’s: Remco van der Kruis (Spaarnestroom), Hans van Leuven
“RipLive, daar zit ik van het begin af aan bij. Enkel de editie van afgelopen jaar heb ik moeten missen. De basisband is bijna dezelfde als die van het Nieuwjaarsgala, het vermaarde feest dat ooit ontstond in café Studio en inmiddels jaarlijks in de grote zaal van het Patronaat wordt gehouden. De musici zijn een stel veteranen met veel uiteenlopende muzikale ervaring.
Het karakter van een te spelen lied moet zo wel overeind blijven, dus we proberen het zo goed mogelijk uit te voeren. Die setlijst gaat alle kanten op, allerlei stijlen, dus dat is niet altijd eenvoudig. Er zitten liedjes bij waar ik normaalgesproken nooit naar luister. Maar dat is tegelijkertijd de charme van dit feest: dat er nummers langskomen van artiesten die jou wellicht niet aanspreken maar doordat ze goed vertolkt worden ga je ze tóch waarderen. Neem ‘Bat out of Hell‘ van Meat Loaf, dat is echt een muzikaal epos. Of ‘Insomnia‘ van Faithless, dancemuziek maar dan gespeeld door een band. Dat nummer ‘Pretender‘ van Foo Fighters is ook lekker om te doen. In hart en nieren ben ik een rocker.
Qua solo’s wisselen Arnold Smits en ik elkaar af. We kennen elkaar al heel lang dus dat is vrijwel nooit een punt. Elk bandlid pluist het te spelen nummer eerst tot op de bodem uit. Ik luister de nummers zo’n twintig keer en ga ze vervolgens in mijn hoofd stampen. Tijdens de repetities in het Slachthuiscomplex – die vanaf 13 maart gaan plaatsvinden – spelen we zo’n lied dan een aantal malen door. Op mijn muziekstandaard heb ik tijdens de RipLive-avond wel wat spiekbriefjes met aanwijzingen in mijn eigen stijl. Voor het gebruik van mijn effectpedalen hoef ik geen aantekeningen te maken, die ken ik feilloos. Ja, zo’n toverdoos – een batterij effecten op een plank – is wel handig bij zo’n kleurrijk palet aan liedjes.
________________________________
Favoriete gitaristen? Weet je dat ik die eigenlijk niet heb? Ik ben niet per se een fan van hele technische gitaristen. Matt Bellamy van Muse vind ik goed. Robert Smith van The Cure ook, een goede gitarist die hele mooie dingen maakt. Brian Setzer van Stray Cats, ook geweldig. Tommy Emmanuel, een akoestische, jazzy gitarist uit Australië. Neil Young, ook een levende legende.
De meeste slagpartijen of solo’s kan ik wel spelen. Soms moet ik er even flink op studeren maar ik kom er uiteindelijk altijd wel uit. Het publiek kent die nummers meestal qua tekst maar óók qua gitaarsolo uit het hoofd en neuriedt het automatisch mee, dus je moet niet al te veel afwijken van het origineel vind ik. Maar als Steve Vai komt te overlijden zou ik wel een probleem krijgen trouwens, hahaha.”
________________________________________
5 – 1= 4 ! betekent ook dat ik 1 editie meer heb meegemaakt dan Bart tot nu toe 😊