Het grote eerbetoon voor in het afgelopen jaar heengegane artiesten is in aantocht: RipLive, vrijdagavond 4 april in het Patronaat aan de Zijlsingel. In een exclusieve korte serie blikt Spaarnestroom vooruit, dit keer denkend aan Steve Harley (1951-2024).
Vandaag: zanger Mike Janmaat.
door Paul Lips
We richten het vizier op zuid-oost Londen. De wijk Deptford. Daar komt-ie vandaan: Stephen Malcolm Ronald Nice, die rond 1973 bekend zal worden onder de artiestennaam Steve Harley. Cockney Rebel is de naam van zijn band.
Het is de tijd van de glamrock. David Bowie voert de manschappen aan, met in zijn kielzog T-Rex, Sweet, Lou Reed, Alice Cooper en Roxy Music.
Het zijn de vroege jaren zeventig, vlak vóór punk zal losbarsten, een muzikale stroming die een orkaan gaat veroorzaken.
Op de Nederlandse televisie zien wij eind 1973 die bijzondere kerel die via TopPop tot ons komt: de frontman van Cockney Rebel, met dat trage nummer ‘Sebastian‘. Goeie kop heeft die vent. Hij spuugt de woorden er zo’n beetje uit, legt accenten in de zinnen. ‘…your persian eyes sparkle / your lips, rrruby blue / never speak a sound…’
Harley heeft het lied dan al ontelbare malen als straatmuzikant gezongen in de ondergrondse gangen van de Londense metro. De studioversie wordt opgenomen in de roemruchte Abbey Road Studios met orkest en 24-koppig koor.
Zoals vaak loopt Nederland voorop en ‘Sebastian‘ wordt een hit. Een en ander leidt er toe dat Cockney Rebel wordt gekozen tot ‘Most Outstanding New Act’, optreedt op Pinkpop 1974 en een succesvolle wereldtoernee maakt. En dan… begint het te rommelen binnen de band. Drie van de vijf bandleden nemen ontslag.
Die overbekende ‘muzikale meningsverschillen’ leiden uiteindelijk wel tot de inspiratie voor zijn grootste hit: ‘Make Me Smile (Come Up And See Me)‘. Ook bij dit lied zingt hij de regels weer op aparte wijze en laat blijken zeer goed geluisterd te hebben naar… Bob Dylan.
De zang is ‘dylanesque’ te noemen.
Mike Janmaat is in Haarlem bekend als bassist/zanger van bands als Modèles, Trashcan Gallery, Als de Brandweer en momenteel Time Machine en Live.FM.
Mike: “Steve Harley werd ervan beticht dat hij een tiran zou zijn binnen de band. Dat hij zijn bandleden zou hebben ontslagen. Maar het omgekeerde was juist het geval: een groot deel van de band stapte op, omdat ze het niet eens waren met het feit dat Harley de liedjes voor zijn rekening nam. In dat lied ‘Make Me Smile (Come Up And See Me)‘ bezingt Steve Harley de gevoelens die hij bij dat akkevietje heeft. Vervolgens gaat hij aan de slag met sessiemuzikanten en noemt hij de band Steve Harley & Cockney Rebel. En scoort een wereldhit. Die maar liefst 125 keer gecoverd is.
Harley heeft nog opgetreden in de Philharmonie in Haarlem. Daar ben ik toen niet heen geweest, tot mijn spijt achteraf. Het schijnt dat hij nog heel lang uitstekende concerten heeft gegeven, een energieke ouwe baas. Hij presenteerde ook radioprogramma’s voor de BBC. En hij was inderdaad een eenling, een originele geest. Neem alleen al die pentatonische trap waarmee dat lied begint. Er zit ook een spinet onder. En dan die stiltes die volgen. En die wonderschone akoestische gitaarsolo. Een raar nummer eigenlijk. Maar vooral ook een geniaal nummer.”
RipLive remembering 2024, vrijdagavond 4 april 2025. Patronaat, Zijlsingel. Zaal open 20.00 uur. Aanvang 20.30 uur.
Fijne journalistiek, informatief en met beleving geschreven!
Voorjaar 2023, een jaar voor zijn overlijden, speelde Harley nog in Patronaat en dat was verrassend goed