Voorzitter Ellen Wolff van de Haarlemse kunstenaarsvereniging Kunst Zij Ons Doel heeft even een momentje de gelegenheid om vooruit te blikken op het 200-jarig jubileum, dat vanaf september gevierd zal worden. In de Kloostergangen is dan de tentoonstelling ‘Wie zijn wij, wie ben ik‘ waar de huidige 106 leden van KZOD te zien zijn met een werk op een behapbaar plankje. Maar er komen nog veel meer tentoonstellingen aan, verzekert Ellen Wolff. Immers: “Kunstenaars bruisen van de ideeën.”
door Paul Lips
Ellen, kun je ons alvast een inkijkje geven in het jubileumjaar?
“We hebben in totaal dertien locaties waar we tentoonstellingen houden. We hebben de 106 leden verdeeld over de locaties. Dan moet je denken aan plekken als De Waag, Museum Haarlem, de Kloostergangen, ABC Architectuurcentrum, Seinwezen, Kunst centrum Haarlem, maar ook Van Duivenboden aan de Gedempte Oude Gracht. Er verschijnt in augustus een papieren brochure waarop elke activiteit staat vermeld, openingen, finissages enzovoort. En er komt een jubileumboek, dat tijdens de grote, maar besloten opening op vrijdagmiddag 17 september aangeboden wordt aan de burgemeester. Elke expositie heeft trouwens weer een eigen thema, bijvoorbeeld het thema ‘zelfportret’, waarvan een tentoonstelling in november in de Kloostergangen te zien is. Het wordt heel gevarieerd. Aan het eind van dit jaar verschijnt er dan weer een brochure, die brochure loopt dan van januari tot aan september 2022.”
Hoe ben jij zelf bij KZOD betrokken geraakt?
“In 1981 ben ik bij Wim Jonker gaan beeldhouwen, op de dinsdagavonden. Werken naar model enzovoort. En ik ben nooit meer opgehouden. Toen heb ik ook een workshop gevolgd bij beeldhouwer Lia Versteege, daar heb ik ook gewerkt in haar atelier, en kwam ik met KZOD in contact. Die hele oude garde van KZOD-beeldhouwers. Ik was in die tijd actief als wijkverpleegkundige, maar na de komst van ons derde kind ben ik daar mee gestopt. Dus vervolgens ben ik fulltime gaan beeldhouwen. Als autodidact. Ik heb wel vroeger gepoogd om naar de kunstacademie in Den Haag gegaan, maar mijn vader gaf geen toestemming. Het bekende verhaal. En nu ben ik eigenlijk meer sculpturist dan beeldhouwer. Ik kreeg ook al heel snel opdrachten. Ik rolde binnen KZOD overal in, ik heb ook tien jaar lang lesgegeven op maandagavonden, beeldhouwen naar model. En werd enthousiast lid.”
En het moment dat je voor de functie van voorzitter werd gevraagd?
“In mei 2016 kwam het trieste moment dat voorzitter Leo van Velzen overleed. In november van dat jaar ben ik gevraagd om voorzitter te worden, nadat Afke Spaargaren een half jaar had waargenomen. Inmiddels heb ik een aantal van mijn ideeën kunnen verwezenlijken, zoals de maandelijkse ontmoetingen tijdens De Salon en het tekenen op locatie onder de titel Place du Tertre. Schilderen op locatie gaan we overigens weer oppakken. Bijvoorbeeld in zalen van het Frans Hals Museum. Schilderen op zaal, zoals dat vroeger ook gebeurde.”
Jullie maken met een aantal leden ook zo nu en dan een kunstreis begrijp ik (onder normale omstandigheden)… soms gekoppeld aan exposeren in het buitenland…
“Geweldige buitenlandse kunstreizen zoals naar Documenta in Kassel, de uitwisseling met kunstenaars uit Gent en KZOD-kunstenaars die exposeerden in Bad Pyrmont in Duitsland. Daar is altijd veel animo voor en dat vind ik dan ook geweldig om te organiseren. Ik ga altijd eerst zelf kijken om een goed hotel uit te zoeken en contacten te leggen. Daarnaast ga ik graag op atelierbezoek hier in Haarlem en omstreken, bij onze leden. Dat is elke keer een bijzondere ervaring, want elke kunstenaar heeft een eigen wereld en een eigen sfeer. Dat vind ik geweldig en boeiend, omdat ik op die manier de leden beter leer kennen. Wij gaan dat na deze coronaperiode weer oppakken om gezamenlijk weer naar elkaars ateliers te gaan.”
Zijn ze een beetje te besturen voor jou als voorzitter, al die rare kunstenaars met hun fratsen?
“Met hun fratsen, hahaha. Ik zie het zo: elke dag is een nieuwe dag. Elke dag is een andere dag. En wie je tegenkomt, kleurt de dag. Ik denk dat er geen kunstenaar is die niet soms een beetje vermoeiend is. Als het goed is bruist het van de ideeën. Maar: die ideeën moeten natuurlijk wél uitgevoerd worden. Daar is tijd voor nodig, en dan komt er uiteindelijk meestal een explosie van kunst uit, met een mooie expositie als gevolg. Zelf ben ik iemand die het heerlijk vind om mijn ideeën meteen uit te voeren. Dus het komende jaar gaan we dat voortzetten. De kunstenaars zijn ontzettend enthousiast en staan te trappelen.”
0 reacties