Leestijd:

Reading Progress:

Jacques Amand (1948) is gemeenteraadslid voor Trots Haarlem en zit in de commissie Ontwikkeling. Hij is steevast aanwezig bij allerlei belangwekkende gebeurtenissen en evenementen in de Spaarnestad. Hij valt regelmatig op door zijn enigszins cryptische uitspraken op sociale media, zoals: ‘de omgevingswet die komt eraan‘. Of: ‘begint het nu al op het Houtplein. Nee toch‘. Meestal vergezeld van een foto. Zo’n twee jaar geleden al – tijdens de buurtcamping in het Reinaldapark in Parkwijk – namen we ons voor elkaar eens iets uitgebreider te spreken. Afgelopen week was dan eindelijk het moment. Plaats: het Pannenkoeken Paradijs aan het Reinaldapad.


door Paul Lips

Jacques Amand (foto pl)

Hoe is de stemming?
,,Met mij gaat het goed. Gezondheid is natuurlijk belangrijk in deze tijd, gelukkig is het daarmee ook goed gesteld. Momenteel ben ik vooral bezig met politieke dingen die de burger aangaan. Ik krijg regelmatig vragen via de mail van allerlei mensen. Daar probeer ik dan antwoord op te geven of hulp te bieden. Neem nou zo’n Publiekshal, die is vanwege de coronacrisis helemaal geblindeerd en met roodwitte linten afgezet. Voor bepaalde mensen is zoiets heel lastig. Bereikbaarheid hebben wij als Trots Haarlem sowieso hoog in het vaandel. In de huidige tijd komen wij dan toch tot de conclusie dat het met die toegankelijkheid erbarmelijk gesteld is. In tijden van corona moet je júist zorgen dat je goed bereikbaar bent, en vooral ook hulpvaardig. Dat je een vriendelijk woord paraat hebt, als is het maar twee minuten. Dat mis je in Haarlem, vind ik.”

Wat vind je nog meer belangrijk in de samenleving?
,,Respect. Verdraagzaamheid. Het ‘vrij kunnen denken’. Ik ben van mening dat je altijd met elkaar om de tafel moet gaan zitten. Je kunt verschillende standpunten innemen, maar dan zou je daar juist over moeten praten. De spreektijd tijdens raadsvergaderingen is vaak erg kort. Je krijgt je standpunten nooit binnen twee minuten goed over het voetlicht. Dus daarom zou je op andere momenten wat langer met elkaar kunnen praten. Sander van den Raadt en ik zijn het echt niet altijd met elkaar eens hoor. Soms stemt hij ergens voor en ik ergens tegen.”

Meer openbare toiletten in de stad, is ook een speerpunt van Trots…
,,Daar pleiten wij inderdaad al jaren voor. Neem hier het Reinaldapark. Je zult als bezoeker van dit park maar last hebben van de ziekte van Crohn. Dan zou je toch ergens snel naar een toilet willen kunnen. Tot nu toe ben je dan enkel aangewezen op een horecagelegenheid.
Maar we zouden bijvoorbeeld ook graag zien dat er in Schalkwijk een klein ‘stadhuis’ verrijst. Een dependance van het echte stadhuis. Een loket waar mensen met vragen terecht kunnen. En we vinden het jammer dat mensen niet meer terecht kunnen bij een echt politiebureau in Schalkwijk. Nu zit in dat gebouw een andere afdeling. En als je dan op een knoppie drukt sta je in verbinding met de Koudenhorn.”

Schalkwijk is momenteel een aandachtsgebied, en een gebied in ontwikkeling…
,,Daarnaast heb ik het altijd betreurd dat in Schalkwijk jeugdsociëteit Radar niet meer bestaat. Dat zat op de Floris van Adrichemlaan. Goswin Schouten was daar jeugdwerker en vervulde een hele belangrijke functie. Gelukkig doet de sport en huiswerkbegeleiding-organisatie Triple Threat op dit moment hele goede dingen om jongeren in Schalkwijk toekomst te bieden. Ik denk dat je de jeugd sowieso meer moet betrekken bij de huidige ontwikkelingen. Als je als gemeenteraad een beslissing neemt over Zwarte Piet, dan denk ik dat je in gesprek moet gaan met de jeugd, vragen wat zij er van vinden. Wat ik overigens jammer vind is dat je soms het gevoel hebt dat de gemeente de Haarlemmers ‘masseert’. Daarmee bedoel ik dat je als burger over allerlei plannen mee mag praten. Maar als puntje bij paaltje komt gebeurt er niets met de ingebrachte ideeën en worden de plannen toch weer uitgevoerd zoals men het zelf wil.
We zijn overigens wel erg blij dat er nu dingen gebeuren op het terrein van Nieuwe Energie in de Waarderpolder. Ik heb regelmatig aan de bel gehangen bij de toenmalige wethouder Jeroen van Spijk. Zuigen en sleuren, om dingen gedaan te krijgen. Het is toch zonde als zo’n gebied totaal wordt verwaarloosd?”

Waar groeide je op?
,,Op het Soendaplein ben ik geboren. Een leuke plek, met een Jamin-winkel op de hoek. Vroeger kwam ik vaak bij de verfwinkel en drogisterij van ‘ome Kees’ Klomp in de Schoterbosstraat. Spelen deed ik graag bij mijn opa op het Prinsen Bolwerk, hoek Baljuwslaan, bij die tuintjes. Nu rijden ze je er voor je sokken, maar vroeger was dat een rustige weg. Op school ging ik in de Bavostraat bij de Rijksstraatweg en Vergierdeweg. Na verschillende opleidingen – zoals bloemist – ben ik op mijn achttiende, negentiende jaar vertrokken naar Canada, waar ik bloembollen ging verhandelen. Later kwam daar Hollandse kaas en Delfts Blauw bij. Met een vrachtwagen vol bloembollen reed ik door Canada en Amerika. In die tijd mocht je met je zakenvisum niet zo lang blijven. Dus ik woonde afwisselend bij Montreal en op Long Island bij New York. Nu woon ik alweer sinds jaar en dag in het schrijverswijkje van de Amsterdamsebuurt.”

Voor de Amsterdamse Buurten of ‘Amsterdamsewijk’ (zoals de gemeente Haarlem die in z’n oneindige wijsheid wil proberen te noemen) heb je je hard gemaakt voor plaatsing van het monument ter nagedachtenis van de slachtoffers van zogeheten ‘friendly fire” tijdens de Tweede Wereldoorlog…
,,Dat is het monumentje bij het Broederhuis in de Nagtzaamstraat. Daar gedenken we elk jaar dat op 16 april 1943 bommenwerpers van de Royal Air Force in de vroege avond een lading brand- en brisantbommen afwierpen, die bedoeld waren om de werkplaats van de Nederlandse Spoorwegen te treffen. Maar doordat de wind was gedraaid kwamen ze op de naburige huizen terecht. Vijfentachtig doden en ruim honderd gewonden vielen te betreuren. Zestienhonderd huizen liepen schade op. Dat is voor veel oudere mensen nog een trauma. Daarom is het van belang dat we dat blijven herdenken, ook voor de komende generaties.”

Ik kom je tijdens de Kunstlijn Haarlem wel eens tegen bij tentoonstellingen. Waar hou je zoal van?
,,Ja, ik ben een liefhebber van oude en nieuwe kunst. De stadsgezichten van Christiaan Klinkenberg bijvoorbeeld zijn erg mooi. Die effecten die de oude meester wisten te bereiken met schaduwen, licht en donker. Ik heb ook een keer het depot van het Frans Hals Museum mogen bezoeken. Als je dan ziet wat er allemaal in kratten aan kunst ligt. Dank denk ik bij mezelf: waarom zou je die kunst niet kunnen laten zien? Ik denk dat we in Haarlem sosieso op moeten passen dat kunst niet te veel iets van een elite wordt. Hou de musea ook toegankelijk voor de mensen met een kleine portemonnee.”

‘Oude Gracht, Utrecht’, Christiaan Klinkenberg (1852-1924) / Bron: Wiki

Tot slot, van welke muziek hou je?
,,Ik ben een liefhebber van de muziek van Gustav Mahler. Maar toen ik een jochie was heb ik The Beatles nog zien optreden in Blokker. En in de jaren zestig had je het zaaltje Brinkmann in de Smedestraat. Daar heb ik The Scorpions nog zien optreden. Ja, de Engelse Scorpions. Die van ‘Hello Josephine’. Met dat gelach op het einde. Trouwens leuk dat er weer straatmuzikanten gaan optreden in het centrum van Haarlem. Dat heeft ze vorige burgemeester zo’n beetje om zeep geholpen. Ik vind sowieso dat we te veel langs elkaar heen werken in Haarlem. Het loopt allemaal te veel langs elkaar heen. Die lijnen zou je korter kunnen maken.”

https://www.youtube.com/watch?v=1-Ovp1re7Yg

We stellen jouw beoordeling op prijs.

Klik op een ster om dit artikel te beoordelen

Gemiddelde waardering: 4

Tot nu toe geen stemmen! Wees de eerste die dit bericht waardeert.

Het spijt ons dat dit artikel niet aan jouw wensen voldeed!

Laten we dit artikel verbeteren!

Vertel ons hoe we dit artikel kunnen verbeteren?

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vergelijkbare artikelen

Pin It on Pinterest

Share This