Hij een onvermoeibare inspirator in de Haarlemse muziekscene: Joshua Baumgarten. Hij organiseert sinds jaar en dag alternatieve-culturele avonden op verschillende plekken in de stad, maar ook daarbuiten. Avonden met muziek, maar ook vol kunst en poëzie. De van oorsprong Newyorker voelt zich thuis in ‘Haarlemtown’. Samen met zijn vrouw Mara opende ‘Mr. Weird Beard’ in 2012 de Irrational Library Shop in de Doelstraat, een plek die is uitgegroeid tot een ontmoetingsplaats voor muzikanten en kunstenaars.
Hoe is de stemming?
,,Redelijk goed. Druk. Die drukte stopt eigenlijk nooit. In het Patronaat Café organiseer ik avonden onder de naam Irrational Library en Gitaarlam, een variant op Gitaarlem. Dat levert veel contacten op in heel Europa met allerlei ‘artistic troubadours’. Naast de avonden in het Patronaat Café doen we hier allerlei instore-optredens.’’
Hoe gaat het met de winkel?
,,Goed. We zijn in staat quitte te spelen. We gaan rommelmarkten en tweedehandswinkels af op zoek naar interessante spullen. Mensen kunnen ook spullen brengen, als ze maar cool zijn. Een wens van me is om nog eens wat grotere partijen kleding in te kunnen kopen die voor de verkoop zijn bestemd.’’
Je bent een project gestart onder de naam Gitaarlam, ‘a not so serious request’.
,,Sinds september is er een Facebookpagina en zo nu en dan een event. Eigenlijk was ik van plan om in een kartonnen doos in de etalage van de winkel te gaan zitten, en dan onbeperkt bier te gaan drinken en pizza’s te eten. ‘A not so serious request’ is bedoeld met een knipoog. Ik begrijp de goede intentie van Serious Request natuurlijk ook wel, maar ik denk soms bij mezelf dat het die bekende Nederlanders vooral zélf een goed gevoel geeft. Ik ben hier in de Vijfhoek wel eens bij die Kerstsamenzang geweest. Het plein was veel te vol en er hoefde maar dít te gebeuren of het werd vechten. Zo zie je dat die saamhorigheid tussen mensen ineens kan omslaan. Vandaar dat ik de dingen liever op mijn eigen manier doe en soms met alternatieven kom.’’
Charles Bukowski
Je bent geboren in New York. In welk gedeelte groeide je op?
,,Ik ben geboren in Queens en woonde daarna lang in de plaats Nanuet, op ongeveer veertig minuten reizen afstand van het centrum. Toen ik voor het eerst in Greenwich Village kwam was ik verkocht. De winkels, de muziek, de mensen, alles vond ik interessant. Het is ook de plek waar een dichter als Ted Berrigan woonde en allerlei interessante kunstenaars, maar ook punkrockers. ‘Who are all these people’, dat wilde ik ontdekken. Ik heb psychologie en Engels gestudeerd en raakte geïnteresseerd in het werk van Charles Bukowski, Henry Miller en allerlei vertegenwoordigers van de Beat Generation. Op de universiteit kreeg ik aanvankelijk vrij klassiek literatuuronderwijs, met Frost en Shakespeare en zo. Toen ik Bukowski eenmaal begon te lezen zag ik in zijn gedichten allerlei andere interessante namen genoemd: er liep een lijn terug richting figuren als John Fante, Rimbaud, Baudelaire en Rabelais.
Ik had een vrouwelijke docent – een poetry teacher – die de studenten bij haar thuis uitnodigde in haar appartement. Vòòrdat we daar aankwamen liepen we door het park, dronken wat bier en rookten een joint. Daarna waren we in de juiste stemming om haar colleges te volgen.’’
Hoe kwam je in Haarlem terecht?
,,Ik vond mezelf eigenlijk niet geschikt voor ‘a real job’. Ik werkte in hotels in New York City, en later in Phoenix, Arizona. Roomservice. Later was ik actief in het Chateau Marmont Hotel aan Sunset Boulevard, Los Angeles. Everybody is crazy about celebrities, merkte ik al snel. In dat soort hotels ontmoet je rocksterren, serveerde ik espresso’s aan Iggy Pop, dat soort dingen. Kreeg je een flinke fooi van een stel hookers die daar op de kamers van die rock ’n roll-figuren bivakkeerden. In dat Chateau Marmont Hotel ontmoette ik Victoria, die ook uit New York kwam maar nu in Haarlem woonde, in Schalkwijk.
Na mijn dienst dronken we iets en hadden we een diepgaand gesprek. Na haar vertrek hielden we contact en schreven elkaar. Zij vanuit Haarlem, ik vanuit LA. Ik raakte verveeld in dat hotel en besloot dat ik wilde reizen. Ik ontving bericht van Victoria dat ik bij haar in Schalkwijk kon logeren. Ik ben vervolgens door Europa gaan reizen en kwam zo nu en dan terug in Haarlemtown, waar ik ook weer allerlei mensen leerde kennen. Victoria nam me mee naar de Fietzenfabriek waar ik in contact kwam met Frans Fiets en Martijn Kruyver. Daar begon ik met de Irrational Library-events.
Door Jeroen Blijleve van het Patronaat werd ik later gevraagd om die Irrational Library-avonden voort te zetten in het Patronaat Café. Ondertussen was ik met Mara en ontdekte dat mijn leven zich in Haarlemtown afspeelt. Ik zeg wel eens: Haarlemtown, I love it and I hate it. Maar ik heb het fantastisch hier.’’
(c) Jos van den Broek
Je bent ook een geweldige gastheer bij evenementen, van Patronaat-avonden tot Bevrijdingspop en van Parksessies tot album of boekpresentatie…
,,Ik hoorde een plaat waarop een basgeluid klonk en vervolgens iemand riep: ‘Ladies and gentlemen… The Doors! Dat vond ik geweldig. Het is belangrijk om – als je een event organiseert – iemand te hebben die bezoekers verwelkomt en op hun gemak stelt.’’
Tot slot, van welke muziek hou je zoal?
,,That’s a tough question, Paul. Mijn muzikale smaak is heel breed. Ik hou zowel van Jane’s Addiction als van John Coltrane. Een paar namen? E.T. Explore me uit Haarlem, Sungrazer, Jon Spencer Blues Explosion, A Tribe Called Quest. Satchel. Maar dat zijn écht maar een paar namen.’’
PAUL LIPS
www.irrationallibrary.nl
0 reacties