Lisa Cobelens is zondagmiddag 30 september in het Patronaat te zien met Abba Dance, een tribute-band die zich stort op het rijke repertoire van de vermaarde Zweedse popgroep. Daarnaast zingt ze in nog twee coverbands: Mashup en Soundpatrol. Lisa werkt als accountmanager bij de Patronaat Business Club en redactiemanager bij de stadsglossy HRLM. ‘Volg je hárt’, is een van haar motto’s.
Hoe is de stemming?
,,De stemming is goed. Mijn twee dochters zijn overdags weer naar school, dus er kan weer wat meer aandacht uitgaan naar het nieuwe Patronaat-seizoen. De Patronaat Business Club is een club van Haarlemse ondernemers met zo’n vijfenveertig leden, die elk ondersteuning bieden aan het Patronaat. Ieder van die leden houdt van muziek en heeft iets met het Patronaat als culturele instelling. De club heeft er sinds kort weer enkele nieuwe leden bij, maar hoeft niet al te groot te worden. Enkele keren per seizoen doen we iets gezamenlijks, zoals een borrel, diner en aansluitend het bezoek aan een concert. We zijn bijvoorbeeld naar het concert geweest van the Hackensaw Boys, die onvervalste bluegrass- en hillbilly-muziek maken. Om in de sfeer te komen gaan we vooraf dan bijvoorbeeld eten bij the Louisiana Lobster Shack in de Zijlstraat.
En dan ben ik samen met Hans Goes ook nog bezig met de productie van de eerste editie van de ‘PatroNight Dinnershow Extravaganza!’. Dineren in het Patronaat in combinatie met top-entertainment op donderdagavond 20 december. Er zijn maar acht tafels beschikbaar voor elk tien personen. Een exclusieve avond dus.’’
Met Marieke Terol vorm je het stralende middelpunt van Abba Dance, de band die op zondagmiddag 30 september zaal 2 van het Patronaat op z’n kop gaat zetten…
,,Als Marieke en ik samen zingen dan gebeurt er iets. Dat horen we van heel veel verschillende mensen. Onze stemmen kleuren mooi bij elkaar. Marieke en ik waren elkaar na de middelbare school uit het oog verloren, maar hebben elkaar na vijftien jaar weer gevonden. Nu samen ABBA zingen is een cadeautje. We kennen elkaar dus van onze middelbare schooltijd, op het Mendelcollege. Daar deden we mee aan de Mendel Talentenshow. Het waren de jaren negentig, meneer Hupsch was rector. Ik herinner me dat Marieke en ik een lied zongen uit de film ‘The Color Purple’, het nummer ‘Miss Celie’s Blues’, en dat meneer Hupsch zijn duim opstak naar mijn moeder. Nou, dat wás wat hoor.
Ik merkte dat ik dat geweldig vond. Mensen entertainen. In de spotlights staan. Ik herinner me dat we tijdens de muziekles van meneer Smits het lied ‘We are the world’ instudeerden. Iedereen uit de klas mocht één zin zingen. Ik kreeg de regel van Cyndi Lauper. Het was geweldig. De sfeer was die van een Baptistische kerk. Ik merkte toen al: muziek is emotie. Je hoeft niet bang te zijn om die emotie te tonen.’’
Maar de Abba Dance-middag wordt niet een pure imitatie…
,,We gaan geen verkleedpartijen doen, maar er komt wel een klein beetje glitter en glamour bij. Maar bij ons gaat het echt om de muziek. Abba is natuurlijk één van de beste bands die er ooit heeft bestaan. Het líjkt heel makkelijk om te zingen en te spelen, maar dat ís het niét. De muziek is complex en zit ingenieus in elkaar. Met die liedjes zit het publiek vanaf moment één meteen in de sfeer. Je krijgt er positieve energie van. Neem zo’n lied als ‘Gimme, gimme gimme’, daar zit zo’n lekkere baspartij in. Mij persoonlijk spreekt ‘The winner takes it all’ aan. Voor mij gaat dat over het zoet én het zuur van de liefde. Dat ken ik. Tegelijkertijd inspireert me dat. Dan denk ik: kom óp Lies, je kán het. Volg je hart.’’
Waar groeide je op?
,,In de Tetterodestraat, Kleverparkbuurt. Een gezin met vier kinderen. Mijn vader is muzikaal. Speelde piano, klarinet en accordeon. Hij zat in de jazz-hoek. Na het eten kroop hij achter de piano. ,,Effe een deuntje spelen.’’ Ik weet nog dat we in de huiskamer dansten, of tijdens die enorme afwas met het hele gezin stonden te zingen. Dat doe ik nog steeds met m’n moeder als ik bij ze thuis kom. In de buurt van ons ouderlijk huis was een schoolplein, daar speelden we altijd met buurtkinderen. Blikkie trap of verstoppertje. Je moest naar huis als de lantaarnpalen aangingen.’’
Hoe gaat het met stadsglossy HRLM, waarvoor je redactiemanager bent?
,,Het leuke van HRLM is dat er steeds nieuwe projecten worden gelanceerd. We hebben een kinderglossy dat een, twee keer per jaar uitkomt, dat is voor jonge ouders met kinderen tot twaalf jaar. En sinds januari zijn we druk bezig met een magazine over de Waarderpolder. Daarin komen verhalen in over mensen áchter de bedrijven. Er zitten in die polder zo’n veertienhonderd bedrijven waarvan er veel bezig zijn met innovatie, duurzaamheid en techniek. Daarnaast zijn we bezig met twee projecten om Haarlem nog beter op de kaart te zetten in al haar facetten.’’
Tot slot, van welke muziek hou je nog meer?
,,Ik hou van allerlei soorten muziek. Van oude soul, Aretha Franklin en Mavis Staples tot aan AC/DC. Maar als ik thuis Tony Bennett draai word ik daar rustig van.
Als ik nou een clip moet kiezen voor bij dit interview, dan kies ik voor ‘Rock ’n roll star’ van Oasis. Een briljant nummer, geschreven door gitarist Noel Gallagher. Te vinden op de dvd ‘Live at Manchester. Muziek gemaakt door échte mensen. Oh, als die band weer bij elkaar zou komen!’’
INTERVIEW: PAUL LIPS
FOTOGRAFIE: REMCO VAN DER KRUIS
Sunday Sessions met ‘Abba Dance’, zaal 2 Patronaat, zondagmiddag zondag 30 september, 15.30 u. Ticket euro 15,00 via www.patronaat.nl/30-9-2018/
0 reacties