Leestijd:

Reading Progress:

WAT INSPIREERT: PIERRE WINKLER… ‘Haarlem mag jonger, diverser en kunstzinniger, een museum voor moderne kunst is welkom in de stad’

Geplaatst op 10 mei 2021

Haarlemmer Pierre Winkler is docent klassieke talen, schreef tal van studieboeken en is vrijwillig medewerker bij De Pletterij aan de Gedempte Herensingel. Pierre is bezig met het schrijven van een vegetarisch kookboek en heeft onlangs een eerste artikel gepubliceerd op de website van feministisch tijdschrift LOVER.

door Paul Lips

Pierre Winkler (eigen foto)

Hoe is de stemming?

“Bij mij is de stemming wel goed. Ik vermaak me wel. Net als iedereen zou ik blij zijn als die corona-regels afgelopen zijn. We hopen er maar het beste van. Ook heb ik er soms wel last van dat je niet mag afspreken, of voetballen in het Florapark, wat we wekelijks deden met een clubje mannen. Eigenlijk weten we heel weinig van dat virus. We moeten dingen zien te weten, maar eigenlijk weten we niks. Iedereen doet maar wat. De regering doet ook maar wat, en maakt keuzes op basis van een ‘wens richting versoepelingen’. Mijn moeder is afgelopen jaar op 89-jarige leeftijd aan het virus overleden. Van iemand die heel levenslustig en dynamisch is kan het dan ineens afgelopen zijn. Dat is heel vreemd om mee te maken.”

Afgelopen maand liet je weten dat je een artikel hebt geschreven voor een feministisch tijdschrift. Dat is best bijzonder.

“Voor een feministisch tijdschrift inderdaad. Vroeger was er ook een papieren versie. Het heet LOVER en bestaat al vijftig jaar. Mijn eerste artikel staat online, en gaat over vrouwelijk leiderschap. Als het over leiderschap gaat is het natuurlijk nog steeds ongelijk verdeeld in ons land. Maar mensen die zich uitspreken over meer vrouwelijk leiderschap halen er dan allerlei eigenschappen bij (zoals meer empathisch, verzorgend) die in feite stereotiep zijn, en achterhaald. Dus meer vrouwelijke leiders en managers, ja, maar niet op basis van definities die achterhaald zijn.”

Hoe kwam je bij LOVER terecht?

“Het blad zocht een redacteur dus heb ik ze geschreven. Ik had vervolgens een gesprek met de hoofdredacteur, online. Toen was het beklonken. Veel interessante artikelen hebben ze, heel breed ook, dus ik ben vereerd daaraan een bijdrage te mogen leveren. Nou ja, en verder betaalt het niks natuurlijk, maar voor mij persoonlijk betaalt het heel veel omdat het hartstikke leuk is om te doen. Dat zijn de dingen die tellen.”

En je bent bezig met het schrijven en uitbrengen van een kookboek?

“Een kookboek bestemd voor mensen die willen koken met uitsluitend groenten. Werktitel: ‘De Grote Winkler Keukenprins‘. Ik ben niet principieel vegetariër hoor, ik was een verstokte vleeseter. Ik vind het af en toe nog steeds lekker om een stukje vlees te eten. Maar als je overschakelt naar alleen maar groenten eten, dan mis je dat vlees al heel snel niet meer. Een maaltijd zonder vlees was lange tijd ondenkbaar. Maar je kunt de heerlijkste dingen maken zonder vlees. Zonder vlees en vis en zelfs zonder rijst en pasta. Zoals aardappelcrêpe met kastanjechampignons met bloemkoolbroccolicrème en kruidenolie, een gepaneerd ei en geitenkaasballetjes met zeesla. Dat lijkt heel veel werk maar je bent er in een kwartier mee klaar. Vaak zijn de kleurencombinaties leuk om te zien. En de smaakcombinaties zijn interessant om te bedenken. Zoet, zout, zuur, bitter en hartig. Het boek is praktisch klaar, nu nog zoeken naar een goede uitgever.”

Je bent docent klassieke talen…

“Klassieke talen hebben eigenlijk hun beste tijd wel gehad, vind ik. Afschaffen die hap zou ik zeggen. Veel classici denken daar precies zo over. De moeite die het kost om het een beetje goed te leren is niet voor te stellen. Bij kinderen ontbreekt heel vaak de motivatie, want het is taaie materie. En op de zogenaamde beschaving van de oudheid valt ook heel veel af te dingen. Oorlogszuchtig, Julius Caesar was de eerste massamoordenaar in de westerse geschiedenis, massale slavenarbeid, verouderde filosofieën en ze zagen vrouwen als inferieure soort. En zeg nou zelf: in plaats van Grieks en Latijn kun je ze beter de Nederlandse taal goed leren, in woord en schrift.”

Je bent zelf gepromoveerd op een klassieke taal, over een Spaanse jezuïet die in het Latijn schreef, Diego Luis de Sanvitores…

“Ja, dat was een Spaanse missionaris in de zeventiende eeuw. Toen gingen die missionarissen naar alle uithoeken van de wereld om mensen te bekeren. Ze kwamen met allerlei mensen in aanraking die andere talen spraken. Heel vaak schreven ze dan een soort taalcursusssen, zodat missionarissen die na hen zouden komen de taal makkelijker konden leren. Dat deed Sanvitores ook, en schreef zijn cursus in het Latijn, omdat iedere missionaris dat moeiteloos kon lezen. Heel veel van die taalcursussen zijn overgeleverd. Uit Zuid-Amerika, Azië, overal vandaan. Sommige van die folianten lagen stof te eten in de archieven van het Vaticaan. Een vriend van mij kwam met het idee om erover te schrijven. Dus ik heb het manuscript zelf opgehaald uit het archief in het Vaticaan en Sanvitores bleek taalkundig zijn tijd driehonderd jaar vooruit.”

Geef je nog les als docent klassieke talen?

“Lesgeven doe ik momenteel niet meer. Je zou kunnen zeggen dat ik gestopt ben op m’n hoogtepunt, haha. Lesgeven betekent een hoop stress, het is een zwaar vak. Het is altijd hollen of stilstaan. Als het niet goed gaat met je leerlingen kun je daar zelfs van wakker liggen. Ik gaf de laatste jaren les op het Utrechts Stedelijk Gymnasium. De beste school van Nederland, naar mijn idee. Maar nu heb ik die stress gelukkig niet meer. Dus kan ik schrijven voor het feministische tijdschrift LOVER, haha. En kan ik een kookboek schrijven.”

Pierre Winkler vindt het wonen in Haarlem praktisch onbetaalbaar. Zijn dochters zijn inmiddels uitgeweken naar het centrum van Zandvoort. Zelf woont hij in de omgeving van de Kruisstraat. Prachtig wonen in de binnenstad, maar…

“Er moeten in Haarlem flink veel woningen gebouwd worden. Maar betaalbaar graag. En voor jongeren. Neem dat project De Vierhoek. Dan ga je daar bouwen en dan maak je een afspraak met de gemeente dat daar zoveel procent sociale woningbouw gerealiseerd zal worden. Dan blijkt dat dus niks zoveel procent. Nul. Je kunt er wonen vanaf duizend euro per maand. Een gemiste kans.

Haarlem is vooral voor ‘rijk’ en ‘wit’, ‘oud’ ook vaak. Dat is het wel. Dat moet echt veranderen, vind ik. Het is eenzijdig nu. Haarlem moet anders. Het is tijd voor meer variatie. Jonger, diverser. Kunstzinniger. En daarnaast is het de hoogste tijd voor een groot Museum voor Moderne Kunst in Haarlem. Waar dat moet komen? In de Egelantier bijvoorbeeld. Is dat nog vrij?”

Het voormalige Sint Elisabeth Gasthuis, oftewel De Egelantier, in betere tijden (archieffoto)

Waar groeide je op?

“In Amsterdam-West. Ik ben geboren in De Pijp en vervolgens is het gezin naar West verhuisd, Osdorp. Dat was toen van die betonnen nieuwbouw. We woonden aan de Wolbrantskerkweg. Kwam je alleen in als je katholiek was. Ja, ik ben wel een echte Amsterdammer hoor. Als ik spreek met Amsterdammers ga ik vanzelf ook iets platter praten. Amsterdammers zijn ook wat directer. Haarlemmers zijn keurig en afstandelijk. Dat is gelukkig wel aan het veranderen, in goede zin.”

Je hebt als inwoner van Haarlem een aparte voetbalvoorkeur…

“Ik ben supporter van Feijenoord. Ik wilde altijd al een beetje anders zijn denk ik. Toen ik een jochie was had je die ijzeren verdediging van Feijenoord één. Rinus ‘IJzeren Rinus’ Israël, en Theo Laseroms. Dat waren mijn helden. Ik was ook verdediger, bij ons in het straatelftal. Dan probeerde ik Israël en Laseroms na te doen als jochie van twaalf. Schopte ook iedereen onderuit. Ook jongens die groter waren dan ik.

Het huidige Feijenoord? Tja, moeizaam. Maar eenmaal een Feijenoorder altijd een Feijenoorder denk ik. Eerlijk gezegd volg ik het nu niet zo. Voetbal zonder publiek is minder. Met al die nepgeluiden.

Willem van Hanegem was een weergaloze speler. Die kon een wedstrijd winnen zonder dat ie een bal raakte. En hij stond altijd vrij. Dat lukt mij niet hoor, zaterdagmiddags in het Florapark, haha.”

Tot slot, wat voor clip mogen we bij dit interview plaatsen?

“Living Colour met ‘Love Rears Its Ugly Head‘. Een fantastisch nummer. Omdat het heel expressief is, en heel kunstzinnig. Die jongens kunnen echt heel goed spelen. En ze zijn zo goed omdat ze anders zijn dan de rest.”

Lees hier het artikel van Pierre Winkler voor tijdschrift LOVER:

Tijdschrift LOVER – Het beeld van vrouwelijk leiderschap remt de emancipatie

We stellen jouw beoordeling op prijs.

Klik op een ster om dit artikel te beoordelen

Gemiddelde waardering: 0

Tot nu toe geen stemmen! Wees de eerste die dit bericht waardeert.

Het spijt ons dat dit artikel niet aan jouw wensen voldeed!

Laten we dit artikel verbeteren!

Vertel ons hoe we dit artikel kunnen verbeteren?

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Vergelijkbare artikelen

Pin It on Pinterest

Share This